Cerebrale parese

Wat is cerebrale parese?

Cerebrale parese bij kinderen

Mogelijke gevolgen van CP bij de ontwikkeling van kinderen

• Spasticiteit

  Spastische verlamming komt het meest voor. Dit betekent dat bepaalde spieren, bijvoorbeeld de benen of armen, permanent onder hoge spanning staan en daardoor voortdurend verkrampt zijn, waardoor gecontroleerde bewegingen moeilijk zijn. Deze spastische vorm van hersenverlamming komt in 75 tot 87 procent van de gevallen voor. Als de spasticiteit aanhoudt, kan dit leiden tot verkorte spieren of pezen, met als gevolg een beperkte beweeglijkheid van gewrichten zoals de knie en een verkeerde stand van de benen of armen.

• Verlamming

  In de medische wereld wordt onderscheid gemaakt tussen parese en verlamming. Mensen met parese hebben vaak een beperkte mobiliteit en verminderde spierkracht. Mensen met verlamming daarentegen hebben een volledig functieverlies in het betreffende lichaamsdeel of ledemaat.
  
  Artsen definiëren verlamming en spastische verlamming aan de hand van de plaats waar dit optreedt. Als één ledemaat (bijvoorbeeld één arm) is aangetast, spreekt men van monoparese of monoplegie. Als beide armen of beide benen door de verlamming worden getroffen, spreekt men van diparese of diplegie. Als alleen beide benen zijn aangedaan, spreken artsen van paraparese of paraplegie. Als alle vier de extremiteiten (d.w.z. beide armen en beide benen) verlamd zijn, wordt de term tetraparese of tetraplegie gebruikt. Bij mensen met hemiparese of hemiplegie is de linker- of rechterkant van het lichaam verlamd of beperkt beweeglijk. Afhankelijk van de intensiteit van de verlamming en de precieze plaats ervan, kunnen bewegingen zoals zitten of lopen moeilijk zijn.

• Dyskinesie

  Dyskinesie is een bewegingsstoornis die verschillende delen van het lichaam kan treffen. Bij mensen met cerebrale parese wordt dyskinesie gekenmerkt door onwillekeurige en oncontroleerbare bewegingen, die langzaam of plotseling kunnen zijn. Zo openen en sluiten jonge kinderen met dyskinesie van de armen vaak voortdurend hun handen. Dit maakt het voor hen moeilijker om voorwerpen zoals een beker of speelgoed vast te houden of te grijpen. Dyskinesie kan toenemen wanneer een kind opgewonden raakt over iets. Kinderen met dyskinetische cerebrale parese hebben bijvoorbeeld moeite om hun hoofd of bovenlichaam rechtop te houden door een beperkte lichaamscontrole. In deze gevallen kan een aangepaste rolstoel met zit- en positioneringshulpmiddelen steun bieden en de stabiliteit vergroten. Athetose is een van de dyskinesieën. Athetoïde cerebrale parese uit zich bij een individu vaak in overdreven gedraaide bewegingen van de handen of voeten, of vingers of tenen.

• Ataxie

  Ataxie wordt door artsen gedefinieerd als ongecoördineerde bewegingen, vooral bij het lopen. Kinderen met ataxische cerebrale parese hebben een slechte coördinatie en zwakke spieren. Het komt vaak voor dat een kind zijn hand beeft bij het grijpen en zwaait bij het staan of met zijn benen wijd uit elkaar loopt; daarbij zwaaien ze bij elke stap hun benen naar voren.

• Afwijkingen en contracturen

  Eén van de meest voorkomende afwijkingen bij kinderen met cerebrale parese is de equinus misvorming. Als gevolg van spierspasticiteit wijst de punt van de voet naar beneden, waardoor de voetzool niet of moeilijk op de grond kan worden gezet. Rechtop staan is daardoor vaak moeilijk. Met fysiotherapie en speciale positioneringsspalken of steunzolen kan deze misvorming worden behandeld. Het kan zelfs voorkomen dat spieren, pezen en banden verkorten, wat weer kan leiden tot een blijvend stijf gewricht, vaak contractuur genoemd.

• Loopafwijkingen

  Kinderen met cerebrale parese vertonen soms bepaalde loopafwijkingen. Een daarvan is de schaargang, die wordt gekenmerkt door het samendrukken of kruisen van de knieën en dijen tijdens het lopen als gevolg van de versterking van de strekspieren van de benen. Omdat het been bij elke stap minder gemakkelijk kan worden gebogen, zijn de benen te lang om te lopen. Om zich te verplaatsen moeten de getroffen personen hun benen zijwaarts naar voren zwaaien, waardoor hun looppatroon er stijf uitziet.

  Ook hurkgang is een veel voorkomende gangafwijking bij kinderen met cerebrale parese. Het wordt gekenmerkt door lopen met gebogen knie- en heupgewrichten, wat veel vermoeiender is voor het kind en meer belastend voor zijn of haar gewrichten. Evenwichtsstoornissen spelen ook een rol bij loopafwijkingen; in sommige gevallen is een rolstoel nodig.

• Pijn

  Zowel kinderen als volwassenen met cerebrale parese zeggen vaak dat ze pijn hebben. Hun pijn is meestal het gevolg van bestaande bewegingsbeperkingen, spasticiteit of verkeerde posities. De pijn komt vooral voor in de voeten, knieën en heupen, maar ook andere delen van het lichaam kunnen worden aangetast. De ervaren pijn neemt vaak toe met de leeftijd.

• Andere symptomen

  Ook cognitieve of zintuiglijke beperkingen zijn mogelijk. Deze kunnen zich presenteren als leerproblemen, gedragsstoornissen of een vertraagde spraak- of taalontwikkeling van het kind. Het is ook mogelijk dat een kind met cerebrale parese een verminderd gehoor of gezichtsvermogen heeft. CP kan ook epilepsie of epileptische aanvallen veroorzaken. Dit is een neurologische aandoening die leidt tot aanvallen van individuele spieren of het hele lichaam als gevolg van te veel visuele prikkels.

Verbeteren van de mobiliteit van kinderen met cerebrale parese

• Fysiotherapie

  Bij fysiotherapie voor cerebrale parese gaat het om het verbeteren van de mobiliteit en het bestaande bewegingsbereik. Het wordt aangepast aan de individuele behoeften van uw kind; in het algemeen leren de fysiotherapeuten u als ouders hoe activiteit en bewegingsbevordering in het dagelijks leven kunnen worden geïntegreerd. U wordt getoond hoe u met bepaalde situaties kunt omgaan, zoals het gebruik van noodzakelijke mobiliteitshulpmiddelen.

• Ergotherapie

  Bij ergotherapie ligt de focus op het bevorderen van alledaagse activiteiten, zoals eten, wassen en aankleden. Daarnaast hanteren ergotherapeuten een holistische aanpak om ook de mentale en emotionele ontwikkeling van uw kind te ondersteunen. Deze omvatten perceptie of het vermogen om aandacht te besteden en zich te concentreren.

• Orthopedische hulpmiddelen

  Om de functie van de gewrichten en algemene mobiliteit van mensen met cerebrale parese te bevorderen en te behouden, schrijven orthopedisten passende orthopedische hulpmiddelen voor. Deze kunnen verkorting van spieren, banden en pezen en verkeerde posities verbeteren of voorkomen. Orthopedische hulpmiddelen zijn bedoeld om uw kind met cerebrale parese sterker te maken, zodat het een actief en zelfstandig leven kan leiden.

  Raadpleeg onze catalogus orthopedische hulpmiddelen of neem contact met ons op voor meer informatie

• Medicatie

  In sommige gevallen van spastische cerebrale parese kunnen verschillende medicijnen (oraal of als injecties) worden gebruikt als onderdeel van de therapie. Het doel van medicamenteuze therapie is de spasticiteit en de pijn te verlichten. Welke medicijnen geschikt zijn en of ze nodig zijn, beslissen de artsen op basis van de symptomen van uw kind en het feit of aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan in het kader van de baten-risicobeoordeling. Aangezien elk geval van cerebrale parese anders is, wordt dit op individuele basis besloten.

• Chirurgie

  Artsen proberen bij kinderen met cerebrale parese zoveel mogelijk niet-chirurgische behandelmethoden toe te passen. In bepaalde gevallen kan het echter zinvol zijn chirurgische maatregelen te overwegen. Afhankelijk van de ingreep kan de door spasticiteit veroorzaakte pijn worden verlicht en kan het staan en lopen worden verbeterd. Sommige operaties kunnen preventief worden toegepast en de gevolgen van spasticiteit kunnen in bepaalde gevallen worden voorkomen. In sommige gevallen is een operatie ook een behandelingsoptie voor reeds bestaande afwijkingen of veranderingen in het gewricht.

Cerebrale parese bij tieners

Podcast: het verhaal van tieners met CP voor tieners met CP

Contacteer ons